İranlı Seçmenler Rejime Açık Mesaj Gönderiyor

Hem Çocuklarınızı Hem de Kendinizi Mutlu Etmenin 10 Eğlenceli Yolu

21 Şubat'ta yapılan İran seçimlerinden iki önemli gerçek ortaya çıktı. Birincisi, ülkenin aslında o bölgede nadir seçimler yapmasıydı. İkincisi, sonucun rejim için neredeyse tamamen olumsuz olmasıdır. Aday listesi, Yüce Lider Ali Khamenei ve onun uzlaşmaz otoriter yönetimine sadık olmayan herkesden tasfiye edilmişti. Sonuç olarak İran, 1979 İslam Devrimi'nden bu yana en düşük seçmen katılımını gördü ve içişleri bakanlığı % 42 katılımı ilan ederek başkent Tahran'da % 20 ila % 25'e düştü. Diğer büyük şehirler İsfahan ve Tebriz'deki katılım da benzer şekilde düşüktü.

Seçimleri yapmak hükümetin siyasi sistemin istikrarı konusunda biraz güven duyduğunu gösterdi. Yoksul katılım, yüce lidere rejiminin gidişatını değiştirmek zorunda olduğu yönünde çok güçlü bir mesajdı. Khamenei’nin iç ve dış politikası ülkeye felaket getirdi ve bunu tehlikeye attı. Seçmenler, İran'ın şu anki sorunlarının Birleşik Devletler'den kaynaklandığı çizgiyi açıkça almadı. Yaşam standartlarındaki hızlı düşüş, işsizlik ve yaygın enflasyon hükümet politikasının bir sonucudur - ve seçmen bunu bilir.

15 milyonluk nüfusu ile Büyük Tahran zorlukla yönetilebilir. Devrim Muhafızları, İstihbarat Bakanlığı ve diğer güvenlik hizmetlerinin tüm enerjisini düzenli tutmak gerekiyor. Nüfusun yarısı 32 yaşın altında ve genç işsizliği resmi olarak% 27 - gerçekte% 50'ye yakın olmasına rağmen, hükümet istatistikleri haftada sadece bir saatlik çalışmayı “istihdam” olarak nitelendiriyor. Artan gıda ve yakıt fiyatlarını protesto eden birçok isyan zaten gerçekleşti.

Dünya Bankası, önümüzdeki 12 ay içinde ekonominin daha da daralmasını öngörüyor ve yüksek enflasyonu sürdürüyor. İran'ın şehirleri ve özellikle Tahran kaynama noktasında ve seçim bu mesajı açıkça ortaya çıkardı. Hamaney kalan herhangi bir meşruiyeti veya yönetime olan popüler rızasını kaybetti. Eğer böyle devam ederse, tek yapabileceği korku, baskı ve bir polis devletinin tüm dehşetiyle gücü korumaktır. Bunun sürdürülebilir olmadığını biliyor ve pragmatik olarak rotayı değiştirecek. Rejim intihar değildir.

İran, anayasasının karmaşıklığı konusunda gerçekten oryantal. Teokrasinin ve sivil hükümetin garip karışımı hayret verici ama işe yarıyor. Hükümet, istilalardan, savaşlardan, yaptırımlardan, isyandan ve 1979 devriminden bu yana gizli istikrarsızlık kampanyalarından kurtuldu. Mevcut krizi de havalandıracak.

İran'ın stratejik derinliği, politika seçenekleri ve siyasi müttefikleri var. Ekonomik baskıyı hafifletmenin anahtarı bazı yaptırımları rahatlatmaktır. Tahran’ın en büyük umudu Donald Trump'ın 2020 ABD seçimlerini kaybetmesidir. Yeniden seçilse bile, başka bir olası seçenek var. Birincisi, Suudi Arabistan'a, Körfez'e nakliye konusunda daha fazla saldırı tehdidinde bulunmak ve Yemen'deki sıcağı artırmak. İran ayrıca ABD'deki varlıklarını ve operasyonlarını ABD şirketlerinin savunmasız hale getirmek için Irak'taki güçlerini seferber edebilir. İran ayrıca Bahreyn ve Afganistan'ın istikrarını bozabilir ve geniş Hizbullah ağını başka yerlerdeki şiddeti tehdit etmek için kullanabilir.

İkincisi, Suudi Arabistan'ı Trump'ı yaptırımları hafifletmeye ikna edebiliyorsa Suudi Arabistan'a düşmanlıkların durdurulması ve bir güvenlik diyaloğu sunmak olabilir. Bu diyalog, balistik füzeler ve nükleer meselede karşılıklı bir sınır içerebilir. Trump'ın tam olarak istediğini söylediği için bir açılış var. Aslında, hem Tahran'ın hem de Washington'un tam olarak bildiği gibi, Suudi Arabistan'da Çin kaynaklı balistik füzelerin birikmesi de ABD'nin çıkarlarına değil.

İran ayrıca ABD'yi Körfez'de güvenlik kurmak için müzakerelere girmeye zorlamak için Avrupa, Rusya ve Çin'deki arkadaşlarına ulaşacak. Hepsi mevcut çıkmazı etkisiz hale getirme şansına sahip olacaklar. İran rejimi ayakta kalacak - ve hayatta kalmak tek önemli şey.