“Açlık” Nöronları Depresyon Tedavisinde Yeni Hedefler Gösteriyor

Anahtar Noktalar: Yeni hayvan araştırmalarına göre, hipotalamustaki iştahı düzenleyen nöronlar da depresyonla bağlantılı olabilir. Bu nöronları hedeflemek, ciddi depresyon için yeni tedavi seçenekleri sunabilir.

Augusta Üniversitesi’ndeki Georgia Tıp Fakültesi (MCG) bilim adamları ve meslektaşları, öngörülemeyen kronik stresin, hipotalamustaki küçük bir nöron popülasyonunda depresyona katkıda bulunan değişikliklere neden olduğunu keşfettiler.

Moleküler Psikiyatri’nin 11 Ocak sayısında araştırmacılar, kronik olarak öngörülemeyen strese maruz kalmayı içeren bir hayvan depresyon modelinde, bazı hipotalamik hücrelerin, nöronal hipoaktiviteye yol açan uyumsuz sinaptik ve içsel esneklik sergilediğini bildiriyorlar.

Bu hücreler, yalnızca hipotalamusun altındaki kavisli çekirdekte bulunur ve agouti ile ilişkili protein (AgRP) ekspresyonlarıyla tanımlanır. Araştırmacılar, AgRP hücrelerinin kimyasal aktivasyonunun, kronik öngörülemeyen stresin neden olduğu umutsuzluk ve anhedonik davranışları tamamen tersine çevirdiğini buldular. Bunun tersine, AgRP nöronlarının kimyasal inhibisyonu, öngörülemeyen strese duyarlılığı artırdı.

Normalde bu nöronlar açlık sinyalleri ile uyarılır ve tokluk tarafından engellenir. Aslında, sadece yiyeceğin varlığı, normalde “açlık” nöronları olarak adlandırılan bu hücrelerin ateşlenmesini artırır.

Bulgular, AgRP nöronlarının uyumsuz sinaptik ve içsel plastisitesinin depresyon gelişimine katkıda bulunabileceğini ve AgRP nöronal aktivitesini artırarak depresyon için yeni ve etkili bir tedavi önerdiğini gösteren ilk bulgulardır.

Depresyon Sebepleri için Prefrontal Korteks ve Hipokampusun Ötesine Bakmak

Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü’ne göre, Amerika Birleşik Devletleri’nde tahmini 17,3 milyon yetişkin en az bir majör depresyon epizodu yaşıyor. Prefrontal korteks ve hipokampus, depresyonun altında yatan nöral alt tabakaların yerleri olarak büyük dikkat çekmiştir. Bununla birlikte, hastaların yalnızca yaklaşık üçte biri tam remisyona ulaşır.

Tedaviye dirençli depresyonun yüksek insidansı, depresyonun patogenezinin daha iyi anlaşılmasına ve yeni tedavilerin geliştirilmesine olan ihtiyacı vurgulamıştır.

Çalışmanın ilgili yazarı Dr. Xin-Yun Lu, “Yan etkileri azaltabilecek daha hedefli tedaviler de dahil olmak üzere daha iyi tedavi yolları bulmak istiyoruz ki bu genellikle hastaları onları almayı bırakmaya teşvik edecek kadar önemli” dedi ve Augusta Üniversitesi’nde MCG’de Nörobilim ve Rejeneratif Tıp Anabilim Dalı Başkanı.

Lu, “Bu nöronları manipüle ettiğimizde bunun davranışsal tepkileri değiştirdiği açıktır” dedi. “Bu nöronları uzaktan uyarabilir ve depresyonu tersine çevirebiliriz.”

Lu ve meslektaşları, bir viral vektör kullanarak AgRP nöronlarında sentetik kemojenetik reseptörlerin ekspresyonunu indüklediler, ardından sentetik küçük moleküllü agonistlerle AgRP nöronlarını uyardılar. Bu tür bir uyarılma, kronik, öngörülemeyen strese duyarlılığı artırdı ve sükroz ödülleri ve seks için azaltılmış bir arzu gibi depresyon benzeri davranışları tetikledi. Araştırmacılar nöronları aktive ettiklerinde, çaresizlik ve zevk alamama gibi klasik depresif davranışlar tersine döndü.

Depresyonu Tedavi Etmek İçin Yeni Olanaklar

AgRP nöronlarındaki stresle ilişkili değişikliklerin depresyona nasıl katkıda bulunduğu bilinmeden önce daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulsa da, yeni araştırma kronik stresin AgRP işlev bozukluğuna neden olduğunu ve AgRP nöronlarının depresyon benzeri davranışın altında yatan sinir devrelerinde kilit bir bileşen olduğunu öne sürüyor.

Lu ve meslektaşları, bu nöronların azalan uyarılabilirliğinin bir nedeninin, inhibitör nörotransmiter GABA’ya artan duyarlılığa bağlı olabileceğinden şüpheleniyorlar.

Gelecekteki araştırmalar, kronik stresörlerin tek başına kaldırılmasının, AgRP nöronlarının daha normal aktiviteye dönmesine neden olup olmayacağını değerlendirecektir. Araştırmacılar ayrıca, AgRP nöron aktivitesindeki stresle ilişkili azalmanın, arkuat çekirdekteki diğer yakın nöron türlerinin aktivitesinde bir artışa neden olduğu gerçeğini daha da araştıracaklar.

Mevcut antidepresanların AgRP nöronlarını etkileyip etkilemediği bilinmemektedir. Ek olarak Lu, hücrelerin beslenme davranışı ve metabolizmasındaki rolü nedeniyle, bu nöronları hedeflemek için tasarlanan yeni tedavilerin, bazı geleneksel antidepresanlarla aynı istenmeyen kilo alma yan etkilerine neden olabileceğine dikkat çekiyor.

-MedicalNews-  / Tercüme Mevzu.tv